Baltasar Kormákur var í viðtali í kvöldfréttum Stöðvar 2 í gær þar sem hann ræddi um mynd sína, Eiðinn, sem frumsýnd verður 9. september næstkomandi. Hann vísar meðal annars í þá stöðu sem aðalpersóna verksins, sem hann sjálfur leikur, er í og segir: „Hversu langt væri ég til í að fara? Ég hef sem betur fer ekki lent í þessum aðstæðum en ég veit ekki hvort ég… ég yrði svolítið hræddur við sjálfan mig í þessum aðstæðum.“
Í viðtalinu kemur m.a. eftirfarandi fram:
„Þetta er saga margra stúlkna sem er sögð náttúrulega í sögu þessarar stúlku sem leikin er af Heru Hilmarsdóttur. Ég hef oft hugsað um þetta. Það eru endalausar tilkynningar í blöðunum um stelpur sem eru týndar, af hverju fóru þær svona út af sporinu. Þetta eru stelpur á ákveðnum aldri, oft með ákveðið útlit jafnvel og svo aðeins farið út af brautarteinunum. Þetta er saga af einum þessum stelpum þó hún beinlínis týnist ekki í sögunni en hún kynnist manni sem að afvegaleiðir hana að einhverju leyti og hún er ekki alveg með báða fæturna á jörðinni. Svo er þetta saga föður þessarar stúlku,“ segir Baltasar.
Hann segir það mjög misjafnt hversu langt foreldrar séu tilbúnir að ganga til að bjarga barninu sínu en hann telur þó að flestir geti tengt við tilfinninguna.
„Ég held að ég væri ansi hættulegur sem manneskja í svona aðstæðum. Við sjáum í kringum okkur, þessa hræðilegu atburði þar sem krakkar eru að farast úr notkun læknalyfja eða eiturlyfja eða hvað þetta nú er og þegar þú veist þetta og stúlkan þín er kannski komin á brúnina þarna… hversu langt væri ég til í að fara? Ég hef sem betur fer ekki lent í þessum aðstæðum en ég veit ekki hvort ég… ég yrði svolítið hræddur við sjálfan mig í þessum aðstæðum,“ segir Baltasar.
Hann kveðst ekki myndu geta setið hjá og horft á þetta gerast fyrir hans.
„Þá er ég ekki endilega að segja að foreldrar eigi ekki að gera það en ég er ekki viss um að ég gæti það og það er kannski einhver sturlun sem býr innra með fólki. Ég hef stundum talað um að við eigum það til í okkar samfélagi að líta á hið illa komi utan frá með flóttamönnum eða innflytjendum en hið illa býr yfirleitt innra með okkur og þegar það losnar úr læðingi þá verðum við hættuleg.“
Viðtalið í heild má horfa á hér: visir.is
