Þórir Snær Sigurjónsson kvikmyndaframleiðandi hjá Zik Zak kvikmyndum tjáir sig um pistil Friðrik Erlingssonar á Fésbók og segir:
Já, margt hressandi hér og ég fagna gagnrýninni umræðu um fagið þó ég sé nú ekki sammála öllu í þessari grein og hef einmitt ekki séð Hraunið enn.
Hafandi meira og minna búið og starfað í DK undanfarinn áratug hef ég lært ýmislegt af Dönum. Stóri lærdómurinn er hvað þeir eru lausir við alla meðvirkni þegar kemur að gagnrýninni umræðu um kvikmyndir og sjónvarp. Það er ekkert í þessu fagi hafið yfir krítík og hér er fólk óhrætt við að tjá sig. Það er tekist á um kvikmyndirnar, sjónvarpsefnið (heldur betur verið að bauna á 1864 þessa dagana, dýrasta sjónvarps drama sem DR hefur ráðist í), stefnu kvikmyndasjóðsins og stefnu kvikmyndaskólans. Ritdeilur um þessi mál eru tíðar í Politiken, Ekko og fleiri miðlum. Og ég held að það sé nákvæmlega þetta viðhorf og óttaleysi sem kemur Dönum í fremstu röð í faginu.
Er einhver möguleiki fyrir okkur á Íslandi að opna á líflega umræðu á sama hátt? Eða erum við einfaldlega of fá og meðvirk þannig að það er bara best að þegja til að særa ekki frænda frænku vinkonu þinnar?
