Þáttaröðin Katla eftir Baltasar Kormák birtist á Netflix í dag, 17. júní. Þetta er í fyrsta sinn sem Netflix framleiðir alfarið íslenska þáttaröð. Í viðtali við RÚV segir Baltasar að það hefði verið óhugsandi fyrir áratug að erlendur aðili á stærð við Netflix hefði haft áhuga á að framleiða íslenska seríu fyrir heimsmarkað og er sannfærður um að þetta sé upphafið að einhverju meira.
Segir á vef RÚV:
Katla er fyrsta íslenska sjónvarpsþáttaröðin sem efnisveitan Netflix framleiðir í samstarfi við Reykjavík studios, auk þess að eiga sýningarrétt á heimsvísu.
Þetta er átta þátta sería. Leikstjórar eru þau Börkur Sigþórsson, Þóra Hilmarsdóttir og Baltasar Kormákur, sem skrifar líka handritið ásamt þeim Sigurjóni Kjartanssyni, Davíð Má Stefánssyni og Lilju Sigurðardóttur. Þættirnir gerast í Vík í Mýrdal þar sem gos hefur staðið yfir í Kötlu í eitt ár. Þegar jökullinn byrjar að bráðna fara undarleg fyrirbrigði að koma í ljós.
„Þetta er hugmynd sem ég fékk fyrir töluvert löngu síðan og var að leika mér með,“ segir Baltasar í spjalli frá Suður-Afríku. „Hvað ef jöklarnir myndu bráðna og við vitum ekkert hvað er undir þeim. Svo þróaðist þetta áfram. Ég vissi að þetta yrði ekki auðvelt enda þungt í framleiðslu. Ég vildi ekki hlaupa til með þetta en svo fékk ég hringingu frá Netflix og þá fór vélin hratt af stað.“
Baltasar lýsir Kötlu sem samblandi þjóðsagna, vísindaskáldskap og sálfræðilegri „noir mysteríu“. Því hafi fylgt mikið frelsi að takast á við þetta form.
„Við héldum okkur við ákveðinn realisma í sambandi við hvernig staðan væri eftir eitt ár af eldgosi. En svo sleppum við taumunum og það var eins og orku hefði verið sleppt í teymið, mér fannst þetta mjög skemmtilegt.“
Fjöldi þrautreyndra leikara fer með hlutverk í þáttunum, svo sem Björn Thors, Ingvar Sigurðsson, Sólveig Arnarsdóttir, Þorsteinn Bachmann og Guðrún Gísladóttir. Margir ungir leikarar taka líka þátt. Með eitt aðalhlutverkanna fer tónlistarkonan Guðrún Ýr Eyfjörð, GDRN, sem er að stíga sín fyrstu skref í leiklistinni.
Baltasar segir að það hafi verið áhætta að veðja á óreynda leikkonu en hún hafi borgað sig.
„Við fórum í miklar prufur og í þeim var ekki hægt að líta framhjá því að Guðrún Ýr passaði mjög vel í þennan karakter. Þarna er á ferðinni feikilegur talent, einhver náðargáfa sem þessi stúlka hefur. Það kæmi mér mjög á óvart ef hún ætti ekki eftir að leika meira eftir þetta.“
Guðrún Ýr er mjög sátt við útkomuna en viðurkennir að þetta hafi verið krefjandi verkefni.
„Mér var ekki bara kastað í djúpu laugina heldur alla leið út í sjó. Ég fékk mikla hjálp frá Þorsteini Bachmann og Balta með aðferðafræðina í leiklistinni, „crash course“ í leiklist.
Hún býst fastlega við að leika meira.
„Já, ég held ég geti ekki annað en haldið áfram. Þetta var svo gaman og stækkaði mann sem listamann.“
En hvaða þýðingu hefur þessi framleiðsla fyrir íslenskan kvikmyndaiðnað? Er hann að ná einhvers konar hápunkti eða er þetta bara upphafið?
„Ég held að þetta sé bara byrjunin,“ segir Baltasar án þess að hika. „En ég er búinn að eygja hana lengi. Ég hef unnið að þessu og dreymt um að stækka kökuna hérna. Það sem fólk gerir sér ekki fyllilega grein fyrir er að fyrir tíu árum síðan hefði verið óhugsandi að erlent stúdíó á þessu kaliberi kæmi hingað til að framleiða efni með íslenskum leikurum fyrir heimsmarkað. Ég held að þetta sé bara upphafið á einhverju meiru. Kannski er ég of bjartsýnn en ég ætla þá bara að vera það.“
