Erlingur Óttar Thoroddsen: Faglega heillar frelsið

Erlingur Óttar Thoroddsen leikstjóri Child Eater, er í viðtali við Fréttablaðið þar sem hann ræðir myndina. Hann segir hrollvekjur veita mikið frelsi til að gera alls konar skrýtna hluti og leika sér með myndmálið og myndavélina.

Myndin verður heimsfrumsýnd á Brooklyn Horror Film Festival þann 16. október en frumsýning á Íslandi er í Bíó Paradís þann 28. október.

Í viðtalinu kemur meðal annars eftirfarandi fram:

Ég hef verið mikill aðdáandi hryllingsmynda frá því ég var barn. Eitt af því sem heillar mig við hrollvekjur er tilfinningin sem maður upplifir þegar maður situr í fullum bíósal og allir eru spenntir og öskrandi. En faglega, þá heillar frelsið. Hrollvekjur veita manni mikið frelsi til að gera alls konar skrýtna hluti og leika sér með myndmálið og myndavélina. Ætli það megi ekki segja að hrollvekjan hafi fundið mig og ég gefið mig henni á vald,“ segir leikstjórinn Erlingur Óttar Thoroddsen um hrollvekjuna Child Eater sem verður heimsfrumsýnd á Brooklyn Horror Film Festival þann 16. október. Myndin, sem er fyrsta kvikmynd leikstjórans í fullri lengd, er lokamynd hátíðarinnar og seldist upp á sýningu hennar á innan við klukkustund.

Erlingur Óttar útskrifaðist með MFA-gráðu í kvikmyndaleikstjórn frá Columbia University í New York árið 2013. Lokaverkefni hans frá skólanum voru stuttmyndirnar Child Eater og The Banishing, en sú fyrri hlaut mikið lof frá gagnrýnendum og var sýnd á kvikmynda­hátíðum víða um heim.

Child Eater gerist í litlum bæ í Bandaríkjunum og segir frá ungri stúlku sem er fengin til að passa lítinn strák sem síðan hverfur sporlaust. „Í bænum gengur saga manna á milli um dularfullan mann sem býr í skóginum og borðar augun úr börnum svo hann verði sjálfur ekki blindur. Litli strákurinn segir barnfóstrunni frá manni sem felur sig inni í skápnum í herberginu hans og svo hverfur hann og stelpan fer út að leita,“ segir Erlingur þegar hann er beðinn um að lýsa söguþræði myndarinnar.

„Hugmyndin var að gera mynd í anda hrollvekja níunda áratugarins með íkonísku illmenni, eins og Night­mare on Elmstreet. Eftir velgengni stuttmyndarinnar kom upp sú pæling að gera mynd í fullri lengd. Vandinn sem við stóðum frammi fyrir þá var hvernig við ætluðum að lengja hana og fylla í eyðurnar,“ útskýrir hann. Við tók langt ferli þar sem Erlingur Óttar skrifaði fjölda uppkasta að lengra handriti. „Þegar maður byrjar skrifar maður eins og maður sé með endalaust fjármagn, en svo þarf maður að sníða sér stakk eftir vexti, þannig að handritið breyttist heilan helling frá fyrsta uppkasti og til þess síðasta.“

Inntur eftir því hvort hann sé fyrsti íslenski leikstjórinn sem sérhæfir sig í hrollvekjum, telur Erlingur svo vera. „Það eru auðvitað til íslenskar hrollvekjur, en þeir leikstjórar hafa þá yfirleitt gert bara eina hrollvekju og svo snúið sér að öðrum verkefnum. Ég held að ég sé sá eini sem hefur sérhæft sig í þessari tegund kvikmynda.“

Sjá nánar hér: Veita frelsi