Haraldur Jónasson skrifar í Fréttatímann um Algjöran Sveppa og Gói bjargar málunum og segir hana ljómandi skemmtilega og vel gerða fjölskyldumynd þar sem ímyndunaraflið sé nýtt til hins ítrasta og kjánalátum og vitleysu gert sérlega hátt undir höfði.
Nú eru Sveppamyndirnar hættar að vera þríleikur þar sem sú fjórða verður frumsýnd í dag, föstudag. Við fjórðu mynd missa menn oft þolið og myndirnar slappast fyrir vikið. En það er ekki tilfellið hjá höfundum og prímusmótorum bálksins, Braga og Sveppa, sem slá frekar í klárinn en hitt. Því þessi mynd er spennandi og fyndin frá fyrstu mínútu. Sú besta að mínu mati.
Sessunautur minn, átta ára dóttir mín, iðaði í sætinu allan tímann og hló, ýmist af gleði eða geðshæringu. Sumt skildi hún ekki alveg enda nokkrir brandarar ætlaðir eldri kynslóðinni og er það vel í svona fjölskyldumynd.
Sveppi, Villi og Gói halda myndinni uppi að vanda og gera það vel en vert er að nefna alla aukaleikarana sem að eru ekki síðri, Vondi kallinn, gott ef hann var ekki vondu karlarnir, virkaði sérlega vondur og langaði í landsyfirráð. Fabrikku Jói var góður sem og Einar Örn sem margir kannast frekar við sem Manna úr Nonna og Manna. Hilmi Snæ þarf ekki að nefna, enda toppeintak þar á ferð, sérlega myndarlegur með ljómandi yfirskegg. En hins vegar má taka út fyrir sviga hann Gulla okkar Helga sem átti gæða innkomu í myndina. Lék þar lífsglaðan Jóhannes sem keyrir flutningabíl uppí Borgarnes og alla leið á Snæfellsnes.
Sumsé, þetta er ljómandi skemmtileg og vel gerð fjölskyldumynd þar sem ímyndunaraflið er nýtt til hins ítrasta og kjánalátum og vitleysu gert sérlega hátt undir höfði.
